زنی که قشنگ میخنده

اسمش نور بی بی یه. زن افغانی که از بچگی میشناسمش

بچه که بودیم میومد خونه ی همسایمونو نظافت میکرد همسایه بهش صابون شامپو برنج پول و چیزای اینطوری میداد

مامانم هم اینارو بهش میداد ولی اجازه نمیداد برامون کار کنه

مامانم عزت دیگرانو حفظ میکنه از این کارش خوشم میاد...

نظافتچی خونه بودن سخته ولی کار بدی نیست برای کسی که شغلشه و از این راه کسب درآمد میکنه

اما برای کسی که شغلش نیست و فقط تو یه برهه خاص پول لازمه کار بدیه که ازش کار

بکشیم و نیازشو برطرف کنیم زن همسایه میتونست اون مقدار پول اندک و اون دوتا قالب

صابونو نیم کیلو برنجو همینجوری بهش بده مثل مامان من

و برای نظافت خونش کارگرایی که شغلشون همینه بگیره

مامانم نور بی بیو میاورد تو خونه ازش پذیرایی میکرد کوچیک بودم نور بی بی شعرای

افغانی برام میخوند

هیچی ازش نمیفهمیدم کلا لهجش خیلی زیاده و خیلی سخت میشه فهمید چی میگه

مامانم اما هرکی با هر لهجه ای باهاش حرف بزنه راحت میفهمه

آجیم بخاطر همین خصلت میگه مامان چلنگره نمیدونم چلنگر چیه و هیچ وقت ازش نپرسیدم!

وقتی بچه بودم از ایران رفت، عروسش که حالا جای مادرشوهرو برای زن همسایه پرکرده بود

خبر داده بود که شوهر نور بی بیو طالبان کشته

یادمه نور بی بی بچه که بودم برای مامانمینا از جنایتای طالبان تعریف میکرد چیزایی که با

چشمای خودش دیده بود

مثلا دیده بود زنی تو خیابون بوده (جایی که طالبان منع کرده بوده) و یکی از افرادشون میاد زنه رو

کتک میزنه چادرشو بر میداره میندازتش رو زمین و به شکل اسفناکی شکنجه ش میکنه در

آخر هم سینه هاشو با چاقو میبره!

مامانم داشت اینو واسه خالم ترجمه میکرد که شنیدم... خیلی ترسیدم وقتی گفت بچه ی

اون زن هم اونجا بوده و شاهد تمام این ماجرا

چندسال خبری از نور بی بی نبود فکر میکردیم مُرده تا اینکه 3،4سال پیش باز برگشت ایران

هرازچندگاهی میاد خونمون

الان هم اینجاست حس خوبی بهش دارم وقتی از اتاق میرم بیرون باهاش دست بدم

روبوسی کنم و سلام علیک کنم نمیفهمم چی میگه اما حس محبتش بهم متنقل میشه

ضمنا خیلی هم قشنگ میخنده چشماشو که از نژاد نامحبوب مغوله ریز میکنه صورتش 

چروک تر میشه و لبهاش فرم قشنگی میگیره مهربونی و دلنشینیه خاصی توی خنده هاش داره